روایت عضو کمیسیون امنیت ملی از سفر به افغانستان
تاریخ انتشار: ۱۹ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۵۷۷۶۷
به گزارش «تابنناک» به نقل از ایسنا، ابراهیم رضایی در یادداشتی جزئیات سفر هیأت پارلمانی ایران به افغانستان را تشریح کرد که در زیر میخوانید.
«بامداد شنبه (چهارم شهریور) به همراه چهار تن از همکاران نماینده از طریق فرودگاه امام خمینی (ره) عازم کابل پایتخت افغانستان شدیم.
این سفر جهت بررسی برخی موارد و مسائل فیمابین و نیز توسعه و تعمیق روابط و بهرهگیری از ظرفیت این کشور جهت تامین منافع ملی انجام شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
افغانستان در عصر طالبان متحول شده است، نام آن از جمهوری اسلامی افغانستان به امارت اسلامی افغانستان تغییر یافته، پرچم آن کشور عوض شده و تقریباً همه دولتمردان افغانستان تغییر کرده و جای خود را به اعضای طالبان و قوم پشتون دادهاند.
من با یک ذهنیت منفی راهی افغانستان شدم، انتظار داشتم که در کابل شهری پرحادثه با سختگیری های شدید معتقدان مذهب طالبان، حذف زنان از عرصه اجتماعی و حکومتی کاملاً پلیسی و امنیتی روبرو شوم.
اولین برنامه ملاقات با آقای قلندر عباد وزیر بهداشت افغانستان بود که درباره انتقال تجربه و مشکلات بهداشتی مشترک بحث شد.
بعد از ظهر به ملاقات آقای امیرخان متقی وزیر امور خارجه افغانستان رفتیم، او مذاکره کننده ارشد طالبان با آمریکاییها در دوران گذشته بود. دیداری صریح و مفصل؛ خیلی شفاف مطالبات و دغدغههای خود درباره طالبان و افغانستان، حقابه هیرمند، تروریسم، شهادت دیپلماتها، ممنوعیت زبان فارسی، جایگاه شیعه و قوم هزاره در آینده افغانستان و… را در میان گذاشتیم.
امیرخان طبعی شاعرانه داشت و در ابتدای ملاقات و استقبال از ما این بیت شعر سعدی را خواند که «گر بر سر و چشم ما نشینی/ بارت بکشم که نازنینی». او تصریح کرد: «ما داعش و سپاه صحابه و جیشالعدل نیستیم، حنفی هستیم و نزدیکترین مذهب به تشیع، حنفی است».
برخلاف برخی تصورات، طالبان در دیپلماسی متبحر و ورزیده است. آنها کماکان زیر بار جنایت مزارشریف و شهادت دیپلماتها در مرداد ۷۷ نمیروند، از وزیر خارجه طالبان پرسیدم که پس چه کسی مرتکب آن جنایت شد، متقی گروههای غیرطالبان را عامل حمله معرفی کرد، علت جنایت هم بماند برای وقتی دیگر.
در موضوع حقابه هیرمند هم اخیراً تعدادی از کارشناسان کشورمان از سد کجکی بازدید کرده و تایید کردهاند که آبی برای انتقال (آن هم به مسافت ۷۰۰ کیلومتر) وجود ندارد، خشکسالی در افغانستان موجب شده تا میزان آب پشت سد به حداقل برسد. وزیر خارجه طالبان به صراحت گفت «اگر آب باشد و به شما ندهیم گناهکار هستیم».
در موضوع صادرات محصولات کشورمان، بهرهبرداری از معادن جهت صنایع فلزی و… آمادگی خوبی در طرف افغان دیده شد. وقتی حساسیت ما روی زبان فارسی را دیدند توضیحات مفصلی درباره بکارگیری فارسی زبانان در حکومت افغانستان دادند و حتی تصریح کردند که زبان پشتو یکی از شعب زبان فارسی است. شب در «زیارتگاه سخی» با یکی از بزرگان شیعیان افغانستان ملاقات کردیم.
صبح روز یکشنبه (پنجم شهریور) صبحانه مهمان شورای علمای شیعه افغانستان بودیم، آیت الله صالحی رئیس این شورا توضیحاتی درباره تاریخچه و کارکرد آن داد و برخی اعضا دغدغههای خود را بیان کردند. سپس به وزارت امور داخله رفتیم و با آقای نورجلال جلالی معاون این وزارتخانه ملاقات کردیم، در آنجا تاکید کردم که ما در ایران سالها میزبان میلیونها تبعه افغانستان بودهایم و آنها از همه امکانات (و یارانههای) کشور ما در زمینههای آموزشی، درمانی، انرژی و… بهرهمند میشوند، اکنون زمان بازگشت مهاجران افغانستانی به کشورشان است.
عصر با آقای محمد عبدالکبیر معاون رئیسالوزرا (نخستوزیر) افغانستان ملاقات کردیم، بنده در مورد لزوم بازگشت مهاجران افغانستانی به کشورشان و نیز لزوم تشکیل دولت فراگیر و بکارگیری ظرفیتهای همه مذاهب و اقوام در حکومت افغانستان مطالبی را گفتم. آقای عبدالکبیر تاکید داشت که «امارت اسلامی افغانستان هیچ مشکلی با ایران ندارد». شب با تعدادی از بزرگان قوم هزاره جلسهای داشتیم و دغدغه های ایشان را شنیدیم.
روز دوشنبه (ششم شهریور) پس از برگزاری جلسه جمعبندی سفر عازم تهران شدیم، از فرودگاه امام (ره) راهی مجلس شدم و تا آخر شب در دفتر برخی مسائل و موضوعات را پیگیری کردم.
در سفر به افغانستان مذاکرات مثبتی جهت صادرات محصولات کشاورزی به این کشور داشتم. قرار گذاشتیم که در آینده در ایران میزبان تجار افغانی باشیم.
چرا با طالبان مذاکره کردیم؟
درباره سفر هیأت پارلمانی ایران به افغانستان چند نکته ضروری است؛ اولاً سیاست خارجی عرصه تامین منافع ملی است، منهای رژیم صهیونسیتی با همه در آنجایی که لازم باشد مذاکره میکنیم کما اینکه اکنون با آمریکاییها مذاکره (غیر مستقیم) داریم؛ لذا حرفهای هیجانی مبنی بر عدم ارتباط با حکومت افغانستان تامین کننده منافع ملی نیست.
ثانیاً ضمن اینکه همسایگانمان را خودمان انتخاب نمیکنیم، اولویت سیاست خارجی ما ارتباط با همسایگان است، این سیاست معقولی است چرا که سرنوشت ما به هم گره خورده و حل بسیاری از مسائل (همچون امنیت و مبارزه با تروریسم، مهاجران، مرزها و…) در گرو همکاری مشترک و تعامل با همسایه است؛ حتی اگر از این همسایه خوشمان نیاید. ما با حکومت افغانستان خیلی کار داریم و قهر کردن و ارتباط نداشتن مشکلات موجود را بیشتر میکند.
ثالثاً طالبانی که ما دیدیم با طالبانی که رسانهها روایت میکنند متفاوت است. طالبان (برخلاف آمریکاییها) کشت خشخاش و تجارت مواد مخدر را ممنوع کرده، امنیت افغانستان را (به طور نسبی) تامین کرده، با داعش سرسختانه مبارزه می کند و با شیعیان تعامل دارد. برخی از تصویرسازیها مبنی بر سختگیری به زنان و مذاهب هم دقیق نیست در عین حال اینها به معنی تطهیر طالبان نیست و مشکلاتی هم وجود دارد.
رابعاً افغانستان به لحاظ اقتصادی ظرفیت بالایی برای صادرات کالاهای ما و نیز واردات بسیاری از نیازمندیهای ما دارد، در گذشته این ظرفیت بیش از ۳ میلیارد دلار بوده و اکنون به کمتر از ۲ میلیارد دلار رسیده و البته پتانسیل ارتقای این حجم مبادلات وجود دارد. هیچ دلیلی ندارد که به خاطر جوسازی این و آن خود را از این بازار بزرگ که هم در دور زدن تحریمها و هم در رشد صادرات میتواند به ما کمک کند محروم کنیم.
خامساً در گفتوگو با گروههای مختلف شیعه افغانستان متوجه شدیم که اکثریت ایشان طالبان را بهتر و موفقتر از حکومت پیشین افغانستان می دانند و از آن حمایت می کنند.
سادساً مطالبه اصلی ما از حکومت افغانستان تشکیل حکومت فراگیر با حضور همه اقوام و مذاهب، تامین امنیت، بازگشت مهاجران، امنیت و آزادی شیعیان و استفاده از ظرفیتهای ایشان در اداره افغانستان و… است که البته تا رسیدن به مقصود فاصله کم نیست.»
منبع: تابناک
کلیدواژه: سامانه سماح اربعین گروه بریکس قره باغ معدن طرزه ابراهیم رضایی نماینده مجلس کمیسیون امنیت ملی افغانستان طالبان منافع ملی سامانه سماح اربعین گروه بریکس قره باغ معدن طرزه حکومت افغانستان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۵۷۷۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طالبان افغانستان برای جذب توریست خارجی دست به کار شدهاند
در سال ۲۰۲۱، طبق آمار رسمی تنها ۶۹۱ توریست خارجی به افغانستان سفر کرده؛ در سال ۲۰۲۲، این رقم به ۲۳۰۰ نفر افزایش یافت و پارسال به رقم ۷ هزار نفر رسید.
به گزارش عصر ایران، یک رسانه با انتشار گزارشی از شهر کابل، از تلاش دولت طالبان برای جذب گردشگران خارجی خبر داده است.
در این گزارش آمده است:
حدود ۳۰ مرد در یک کلاس درس در کابل جمع شده اند، که بخشی از اولین گروه دانشجویی در یک موسسه تحت مدیریت طالبان است که قرار است متخصصان گردشگری و مهمان نوازی را آموزش میدهد.
این افراد قرار است پس از اتمام دوره در بخشهای مختلف صنعت گردشگری مشغول به کار شوند. یک دانشجو مدل است و دیگری ۱۷ ساله است که هیچ سابقه شغلی ندارد.
دانشجویان در سنین، سطح تحصیلات و تجربه حرفهای متفاوتی هستند. همه آنها مرد هستند - زنان افغان از تحصیل بیشتر از صنف ششم منع شده اند.
حاکمان افغانستان عمدتا به دلیل اعمال محدودیتهایشان بر زنان و دختران در صحنه جهانی نام خوشی ندارند. اقتصاد این کشور بسیار خراب است، زیرساختها ضعیف و فقر زیاد است.
با این حال، خارجیها به دلیل کاهش شدید خشونت، افزایش ارتباطات پروازی با مراکزی مانند دبی، به این کشور سفر میکنند. اعداد زیاد نیستند و در واقع طی دهههای گذشته هرگز نبوده اند.
در سال ۲۰۲۱، طبق آمار رسمی تنها ۶۹۱ توریست خارجی به افغانستان سفر کرده؛ در سال ۲۰۲۲، این رقم به ۲۳۰۰ نفر افزایش یافت و پارسال به رقم ۷ هزار نفر رسید.
"محمد سعید" رئیس اداره توریسم در کابل گفت که بزرگترین گروه بازدیدکنندگان خارجی از کشور چین به دلیل نزدیکی و جمعیت زیاد آن است. البته از نظر او افغانستان نیز نسبت به برخی از همسایگان خود برتریهایی دارد.
سعید گفت: آنها به من گفته اند که نمیخواهند به پاکستان بروند، زیرا خطرناک است و مورد حمله قرار میگیرند. این را ژاپنیها به من هم گفته اند. این برای ما خوب است.
اما مشکلاتی جدی هم در روند جذب گردشگر خارجی هم دارد.
دسترسی به ویزا دشوار و پرهزینه است. بسیاری از کشورها پس از بازگشت طالبان به قدرت، روابط خود را با افغانستان قطع کردند و هیچ کشوری آنها را به عنوان حاکمان قانونی کشور به رسمیت نمیشناسد.
سفارتخانههای افغانستان یا تعطیل شدند یا فعالیتهای خود را متوقف کردند. جنگ قدرت بین سفارتخانهها و کنسولگریهای افغانستان متشکل از افرادی از دولت سابق مورد حمایت غرب و آنهایی که تحت کنترل کامل دولت طالبان هستند، وجود دارد.
سعید میپذیرد که موانعی برای توسعه گردشگری افغانستان وجود دارد، اما گفت که برای غلبه بر آنها با وزارتخانهها همکاری میکند.
هدف نهایی او رسیدن به شرایط صدور ویزا در بدو ورود برای گردشگران است، اما ممکن است سالها با آن شرایط فاصله داشته باشد. شبکه جادهای که در برخی نقاط کشور نیمه آسفالت است یا وجود ندارد، مشکلاتی دارد و خطوط هوایی تا حد زیادی از حریم هوایی افغانستان اجتناب میکنند.
شهر کابل به عنوان پایتخت بیشترین پروازهای بین المللی را دارد، اما هیچ فرودگاه افغانستان مسیر مستقیم با بازارهای توریستی بزرگ مانند چین، اروپا یا هند ندارد.
علیرغم چالشها، سعید میخواهد که افغانستان به یک پایگاه بزرگ گردشگری تبدیل شود، جاه طلبیای که به نظر میرسد توسط رهبران ارشد طالبان حمایت میشود.
او در این زمینه گفت: من به دستور بزرگان (وزرا) به این بخش فرستاده شده ام. آنها باید به من اعتماد کنند، زیرا مرا به این مکان مهم فرستاده اند.
دانشجویان مشغول تحصیل در موسسه گردشگری کابل هم آرزوهایی دارند. "احمد مسعود تلاش" مدل افغان که در موسسه تحصیل میکند، میخواهد در مورد مکانهای زیبای افغانستان پستهای اینستاگرامی بگذارد و تاریخچه آنها را برای ارایه رسانهای بیاموزد.
"سمیر احمدزی" فارغ التحصیل دانشکده بازرگانی، میخواهد یک هتل باز کند، اما فکر میکند که ابتدا باید درباره گردشگری و مهمان نوازی بیشتر بداند.
احمدزی گفت: آنها (توریستهای خارجی) مدام میشنوند که افغانستان عقب مانده و درگیر فقر و جنگ است. ما ۵ هزار سال تاریخ داریم. باید صفحه جدیدی درباره افغانستان ایجاد شود.
کلاسها شامل صنایع دستی افغانستان و مبانی مردم شناسی است.
یک موضوع غیررسمی نحوه تعامل با زنان خارجی و اینکه چگونه رفتار یا عادات آنها میتواند با آداب و رسوم و احکام محلی تضاد داشته باشد. به عنوان مثال میتوان از سیگار کشیدن یا غذا خوردن زنان در ملاء عام، اختلاط آزادانه با مردانی که از نظر خونی یا ازدواج با آنها ارتباطی ندارند، باشد.
طالبان یک محدودیت جدی در زمینه نحوه پوشش زنان در اجتماع وضع کرده و الزاماتی را برای آنها برای داشتن سرپرست مرد یا محرم در هنگام سفر وضع کرده اند. با این قوانین صرف غذا، سفر به تنهایی و معاشرت با زنان دیگر در جمع سختتر شده است. با بسته شدن سالنهای ورزشی به روی زنان و ممنوعیت سالنهای زیبایی، مکانهای کمتری وجود دارد که آنها بتوانند بیرون از خانه همدیگر را ملاقات کنند.
"سرنا" تنها هتل پنج ستاره این کشور، به نشانه آماده شدن این کشور برای بازدیدکنندگان خارجی بیشتر، پس از یک ماه تعطیلی، سالن اسپا و زنانه خود را برای زنان خارجی بازگشایی کرده است.
اتباع خارجی برای دسترسی به خدمات باید پاسپورت خود را نشان دهند. ورود زنان افغانستانی به این محل ممنوع است.
محدودیتهای زنان و دختران افغان بر شرکتهای مسافرتی خارج از کشور فشار میآورد، زیرا آنها میگویند که سعی میکنند با اهدای کمکهای مالی، حمایت از پروژههای محلی یا فقط بازدید از مشاغل خانوادگی، بر جنبه مثبت تعاملات فرهنگی تمرکز کنند.
طالبان افغانستان برای جذب توریست خارجی دست به کار شده اند
"شین هوران" بنیانگذار "راکی رود تراول" گفت که سفر به افغانستان نباید به عنوان تایید دولت یا رژیم سیاسی خاص تلقی شود.
در نهایت، هدف باید حمایت از شیوههای گردشگری مسئولانه باشد که به طور مثبت به اقتصاد محلی کمک میکند و احترام و درک متقابل را تقویت میکند.
او گفت که هیچ نظری از سوی مقامات در مورد آنچه که گروههای تور دیدهاند یا انجام دادهاند وجود ندارد و این شرکت از نزدیک با یک سازمان حقوق زنان در افغانستان همکاری میکند. هوران افزود: درصدی از هزینه تور صرف حمایت از برنامههای این سازمان شد.
هیچ زنی در موسسه گردشگری و مدیریت هتلداری وجود ندارد. دانشجویان مرد مشغول تحصیل به این موضوع اشاره نمیکنند. اما یک مسئول در اداره گردشگری به این موضوع اشاره میکند.
این مقام که از ترس نخواست نامش فاش نشود، گفت: این یک وضعیت دلخراش است. حتی اعضای زن خانواده میپرسند که آیا میتوانند اینجا درس بخوانند. اما با تغییر دولت، سیاست تغییر کرد. زنانی که پیش از به روی کار آمدن طالبان در این موسسه درس میخواندند هرگز برنگشتند و فارغ التحصیل نشدند.